රේස් එකක් දිව්වා බං

life-race-rasamby.jpg

ඉස්කෝලෙන්
අවුට් වෙලා
රේස් එක
පටන් ගත්තා
දිව්වා එක දිගටම
අම්බානක දිව්වා
රෙකොර්ඩ්
කැඩෙනකම්
දිව්වා බං
ගොඩක් පදක්කම් දිනුවා
බිත්තිය පුරවලා
පදක්කම් ගැහුවා මචන්
එත්
දැන් නම් මහන්සියි බං
හති අරින්නත් බැරි වුනා
යන්තම් පොඩ්ඩක්
නැවතිලා පස්ස
හැරිලා බැලුවා
ඇස් දෙකේම කඳුළු
පිරිලා
ඔලුව බර වුනා බං

අත්තිවාරම
දාපු කණු දෙක
වැහැරිලා
මාව වැටෙන්න නොදී
තියන් හිටපු ඒ
කණු දෙක
දිරන්න අරන්

ඉස්කෝලේ එකට බත්
එක බෙදන් කාපු
දිමුවා මාව
දැකලා අහක බැලුවා බං
උගේ තාත්තා නැති වුන
දවසෙත්
මට රේස් එකක්
උගේ දුක අහන්න
ඌව බදාගෙන අඬන්න
මට බැරිවුණා බං

ජිමාගේ කොල්ලට
දැන් අවුරුදු තුනක්ලු
පොඩ්ඩා බලන්න
තාම ගියේ නෑ බං
අනේ මගේ
රෙද්දේ යාළුකම
රේස් එක ඉවර නෑ
සමාවෙයන් බං

කෝල් පිට කෝල්
දුන්නා සයිමා
අම්මා අසනීප
වෙලා
කවුරුත් නෑ බං
මගේ තනියට
ඉන්න වරෙන්
කියන්න
හිතේ තිබ්බ
දුක පිට කරන්න
එදත් බැරි වුනා
ලොකු රේස් එකක් බං

මට දැන් ඇති වගේ
පදක්කම් එක්ක
මම තනි වුනා බං
රේස් නවත්තලා
ආයේ එන්නම්
පුළුවන් නම්
යමු අපි
ඉඳිමු ඒ කාලේ
හිටපු විදියටම
වැරදිච්ච තැන්
හදාගන්න මට
උදව් වෙයන්…
තව එක දෙයක්
පුළුවන් නම් මට
සමාවෙයන්

Published by

suran123

MBA (UK). B.Sc Acc Special (USJP). ACMA. CGMA

2 thoughts on “රේස් එකක් දිව්වා බං”

Leave a comment