නොසැලකිල්ල

සිරි අංකල් හිටියෙ අපේ ගෙදරට ගෙවල් දෙකක් විතර එහායින්..අසල්වැසියො වුනාට මම අංකල් එක්ක වචන 10-15වත් කතා කරල නැතුව ඇති…උදේට ඉන්නව දැක්කොත් හිනාවෙලා ගුඩ් මෝනින් කියනව ඇරෙන්න වෙන මුකුත්ම කතාවක් වෙලා නෑ….
ඕක තමා ඉතිං කොළඹ ජීවිතේ කියන්නේ…එකාට එකා අඳුරන්නේ නැති බෝඩින් කාරයෝ වගේ….
සෙනසුරාදා හවස මට තදින්ම උණ ගත්තා….ඩෙංගු ළකුණු තිබුන නිසාත් ඩෙංගු ඇන්‍ටිජන් ටෙස්ට් එක කරලා ඒක පොසිටිව් නිසාත් මාව ජයවර්ධනපුර හොස්පිට්ල් එකට ඇඩ්මිට් කලා….
මට ඇදන් හතරකට එහා පැත්තේ සිරි අංකල් ඉන්නවා…මම ගිහින් කතා කලා…

කොහොමද අංකල්?ඇයි ඇඩ්මිට් කලේ?

අනේ පුතේ මට හතිය වගේ…සෙම ඇවිස්සිලා අමාරුයි…තව දවසකින් දෙකකින් ටිකට් කපාවි…

මමත් වැඩි විස්තර කතා නොකර ඉන්න තැනට ආවෙ මට හොඳටම උණ තිබුනා නිසා..එදා රෑ මට උණ නැග්ගා 104ට..කට්ටිය ඇවිත් මට සා‍ත්තු කරද්දි මම යාන්තම් දැක්ක සිරි අංකල් පැත්තකින් මගේ දිහා දුකින් වගේ බලන් ඉන්නවා…

වාට්ටුවටම වාතයක් වෙලා හිටියේ සිරි අංකල් ගේ කැස්ස…ගොඩක් අයට නින්ද යන්නේ නෑ ඒ සද්දෙට….අංකල් ගොඩක් වේදනාවකින් වගේ හිටියෙ…

ඊයෙ උදේ (නොවැ19) 9ට විතර මට නින්ද ගිහින් හිටියේ…මාස්ටර් ගෙ සද්දෙට මම ගැස්සිලා ඇහැරුනා… එයා සිරි අංකල්ගෙ ඇඟට ගොඩ වුනා…

“ඔයාට කී පාරක් කියන්නද? කියන දේ තේරෙන්නෙ නැද්ද?..ගෙදරින් කාට හරි ඇවිත් ළඟ ඉන්න කියන්න…ඔයා ගාව කවුරුමහරි ඉන්න ඕන”

මාව බලාගන්න මගේ ළඟ නවත්තපු ජයතිලකට මම කිව්වා අංකල් ගැන හොඳට ඇහැ ගහන් ඉන්න කියලා…මට ඇඳන් නැගිටගන්නවත් බැරි නිසා මට කරන්න පුලුවන් එකම උදව්ව ඒක කියලා මට හිතුනා…

ඊයේ හවස මම දැක්ක අංකල් දොස්තර ගාවට ගිහින් නිදි පෙති ඉල්ලනවා…දොස්තර හිනාවෙවි කිව්ව නෑ නෑ රෑට දෙන්නම් දැන් යන්න කියලා…
ඊයේ රෑ 8.30ට විතර ආයේ මාස්ටර් කෑ ගහනව
“කෝ දෙන්න ඔයාගෙ ගෙදර නම්බර් එක මම කතා කරලා කියන්නම්…ඇයි ඔයාලට තේරෙන්නෙ නැත්තෙ කියලා”

මට ඕක ඇහුනම මම වයිෆ්ට කෝල් කරලා කිව්වා අංකල්ලගේ ගෙදරට කියන්න කියලා

රෑ 8.45ට විතර මම යාන්තම් වගේ දැක්ක අංකල්ද රෝද පුටුවක තියාගෙන එහා පැත්තට අරන් යනවා…මම හිතුවෙ මොනවහරි චෙක් කරන්න ගෙනියනවා කියලා…
අද උදේ වයිෆ් ආවම කියනවා සිරි අංකල් ඊයෙ රෑ 9.15ට නැති වෙලා කියලා….
මට පුදුම දුකක් එක්ක ලොකු කේන්තියක් ආවා…ගෙදරින් කවුරුමහරි ළඟ හිටියානම් මේක වෙනස් වෙන්න තිබුනා නේද? දැන් මොනව කරන්නද? අනික මම දන්නේ නෑ නේ ඒ මිනිස්සුන්ට තියෙන ප්‍රශ්න කියලා මම හිත හදා ගත්ත….මට කරන්න පුලුවන් දේත් මම කලා නේ..
අද උදේ අංකල් ගේ දූ හොස්පිට්ල් එකට ආපු වෙලාවෙ මගේ ගාවට ආවා…
“අනේ බලන්න මල්ලි අපේ තාත්තට වුන දේ”
මම ඉතින් අක්කාට කියන්න ඕනදෙ කිව්ව…මම එහෙම කියද්දි අක්කගේ මූණ ඇඹුල් වෙලා ගියා
“මම යන්නම් මල්ලි බොඩි එක ගන්න තියෙනවා”

මෙච්චර වෙලා තාත්ත තාත්ත කියල ආදරෙන් කතා කරල දැන් “බොඩි” එක වෙලා….

ගිය තැනක පරිස්සමෙන් ඉන්න….