රොටරියේදි මුණගැසුන සොඳුරු මිනිසා ❤️

උදේ 10ට ළමයින්ට පොඩි බ්‍රේක් එකක් දීලා මම පහළ තට්ටුවේ ගුරු කාමරයට ආවෙ තේ එකක් හදාගන්න හිතාගෙන….

රොටරි එකේ තියෙන්නේ අමුතුම සිස්ටම් එකක්…තේ ඕන නම් හදාගෙන බොන්න ඕන…මේ සිස්ටම් එක මට අමුතු උනාට ඒකේ කලින් ඉඳලා හිටපු සර්ලා ඒකට හුරු වෙලා තිබුනේ…

බ්‍රේක් එකක් දුන්නත් ඉතිං අඳුරන කව්රුත් කතා කරන්නවත් නැති නිසා තේක බොන ගමන් ෆෝන් එක ඔබ ඔබ ඉන්න එක තමා මම කරන්නෙ…

“මට සර්ව හොඳට දැකලා පුරුදුයි”
මම ඔලුව උස්සලා බැලුවා…මට ඉස්සරහින් හිටිය තරුණ සර් කෙනෙක් මට කිව්වා…
මම හීනියට පොඩි හිනාවක් දාලා ඇහුවා

“කොහේදිද?”

“සර් ගේ පෝස්ටර් වල වෙන්න ඇති මයෙ හිතේ”

මම හිනා වෙලා කිව්වා “වෙන්න බෑ…මගේ පෝස්ටර් කොහෙවත් නෑ…මම ඒලෙවල් ක්ලාස් කරන්නෙ නෑ පුතා”

“එහෙනම් වෙන මතකයක් වෙන්න ඇති සර්..,සර් මොනවද උගන්වන්නෙ”

මම ඉතින් ඊට පස්සෙ මම උගන්වන සබ්ජෙක්ට්ස් ගැන කිව්ව…

“මාත් මොරටුව කැම්පස් එකෙන් මිකැනිකල් එන්ජිනියරින් ඩිග්‍රියක් කලේ සර්….අපේ බැච් එකෙත් ගොඩ දෙනෙක් සිමා කලා…අපි ඕවා දන්නෙ නෑ නෙ සර්.අනික ඕවා කරන්න අපිට සල්ලිත් නෑ…මම ඉගෙන ගත්තේ ඇඹිලිපිටියේ…..ඒ කාලේ කොහොමහරි හිතුවෙ කැම්පස් යන්න විතරයි…ඩිග්‍රිය ඉවරවෙලා ජොබ් එකක් පටන් ගත්තා…මට ඒක හරි ගියේ නෑ සර්…ඒකාලෙ ඉඳන් මම ආස කලේ උගන්වන්න….ඒක නිසා ෆුල් ටයිම් ටියුෂන් පටන් ගත්තා….රිස්ක් එකක් තමයි සර්….ජොබ් එක කරන් ගියා නම් අනාගතයක් ශුවර්….ඒත් මම මේකට කැමතියි….යාලුවො ගොඩක් ඩිග්‍රිය අරන් ඕස්ට්‍රේලියා ගියා…එහේ පඩි හොඳයි සර්….ඒත් මම යන්න කැමති නෑ සර්…ගියොත් අම්මා තාත්තා තනි වෙනවා…

ඔයා විතරද පවුලේ ඉන්නෙ?

නෑ සර්..අක්කයි නංගියි ඉන්නවා…ඒත් තාත්තා මාත් එක්ක තමා ගොඩක් ලැදි….මම එහේ ගියොත් එයා තනි වෙනවා…ඕස්ට්‍රේලියා ගියොත් සර් මට හොඳ කාර් එකක් ගන්න පුළුවන් ඉක්මනටම….ඒත් සර් මම ඒකේ කාව දා ගෙන යන්නද? එහෙම වැඩක් නෑ සර්…මට ඕනා එයාලව දා ගෙන යන්න…..

මේ සර් මොනව උගන්වනවාද කියලා මට අහ ගන්න බැරි උනා…ඒ උනාට මට හොඳටම ශුවර් පොර කවදහරි හොඳ තැනකට එනවා…අපි ජීවිතේ ගැන හිතන විදිය ගැන වෙන විදියකට හිතන්න මට පොර ඉගැන්නුවා….ආත්මාර්ථය ගැන හිතන මිනිස්සු අතරේ පරාර්ථය හිතන මිනිස්සු තවම ඉන්නවා කියලත් පොර මට ඉගැන්නුවා….ආයේ මට හමු නොවෙන්න පුළුවන්…ඒවගේ මිනිස්සු තමයි අපේ රටට ඕන ළමයින්ට හිතන විදිය ගැන උගන්වන්න.ඔබට ජයෙන් ජය පුතා ❤️